سهم ۱۴ و نیم درصدی بخش کشاورزی از اشتغال کشور
به گزارش ارتباط با مشتری، معاون توسعه کارآفرینی و اشتغال وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، سهم بخش کشاورزی از اشتغال کشور را ۱۴.۵ درصد عنوان نمود.
به گزارش ارتباط با مشتری به نقل از مهر، سید مالک حسینی، معاون توسعه کارآفرینی و اشتغال وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در کارگاه ملی یادگیری و تبادل تجربیات مربیان کارآفرینی و عاملان توسعه کسب و کار زنان روستایی و عشایری، سهم بخش کشاورزی از اشتغال کشور را ۱۴.۵ درصد مطرح کرد و اظهار داشت: این در حالیست که سهم بخش کشاورزی از تولید ناخالص داخلی (GDP) تنها ۷.۳ درصد است.
حسینی تصریح کرد: این نابرابری نشان داده است که بخش کشاورزی ظرفیت ایجاد اشتغال بیشتری نسبت به دیگر بخش های اقتصادی دارد.
وی به بررسی تحولات جمعیتی ایران در ۷۰ تا ۸۰ سال قبل پرداخت و اظهار داشت: تمرکز اقتصاد ملی بر شهرها، عامل اصلی مهاجرت گسترده از روستاها به شهرها بوده است.
حسینی نسبت جمعیت روستایی به شهری را در دهه های ۳۰ و ۴۰ خورشیدی، ۷۰ به ۳۰ مطرح کرد.
معاون توسعه کارآفرینی و اشتغال وزارت کار اعلام نمود: اما امروز این نسبت به حدود ۳۰ درصد روستایی و ۷۰ درصد شهری رشد معکوس داشته است.
وی با استناد به آمار رسمی، سهم بخش کشاورزی از تولید ناخالص داخلی (GDP) را در سال ۱۳۳۸ حدود ۲۴.۳ درصد اعلام نمود که نشان دهنده رونق اقتصادی و تمرکز جمعیتی در روستاها بود.
معاون وزیر کار افزود: این سهم در سال ۱۳۵۶ به ۸.۷ درصد کم شد و در سال ۱۴۰۳، با احتساب صنایع تبدیلی به کمی بیشتر از ۷ درصد رسیده است؛ در صورتیکه سهم صنایع تبدیلی کشاورزی به تنهایی ۳.۸ درصد است.
وی حفظ پیوستگی صنایع تبدیلی با روستاها را کلید پیشگیری از دست رفتن بافت جمعیتی روستایی دانست.
معاون وزیر کار افزود: صنایع تبدیلی ما به جای استقرار در شهرک های صنعتی حاشیه شهرها، باید با لحاظ الزامات زیست محیطی و ایجاد زیرساخت های لازم در کلونی های روستاها شکل گیرد تا اقتصاد روستایی احیا شود.
حسینی اخطار داد: اگر برنامه ریزی های کلان بسمت بهبود اقتصاد روستایی نرود، به رغم آنکه دسترسی به اینترنت، حمل و نقل و خدمات مالی در روستاها پیشرفت های خوبی کرده است، نمی تواند تحولی در اقتصاد روستا و به دنبال آن جمعیت مناطق روستایی بوجود آورد.
وی در ادامه به چالش های فرهنگی و اجتماعی پرداخت و اظهار داشت: روستاها در شکل سنتی سقف های کوتاه تری برای مسیر پیشرفت فردی داشتند؛ فرد موفق در روستایی ۲۰۰۰ نفری، احساس می کرد تأثیر محدودی دارد، در صورتیکه در شهر های بزرگ، زمینه اثرگذاری اش را گسترده تر می دید.
معاون وزیر کار اضافه کرد: همچنین، نبود زیرساخت های خدماتی و کمبود تنوع کسب وکاری و فرصتهای متنوع شغلی، عوامل مهاجرت در گذشته بودند.
حسینی نقش تکنولوژی را به رغم برخی تصورات برای روستا مثبت ارزیابی کرد و اظهار داشت: تکنولوژی و توسعه رسانه های اجتماعی، سقف آرزوها در روستاها را بی نهایت کرده است.
معاون توسعه کارآفرینی و اشتغال اضافه کرد: امروز میتوان از روستا با تمام جهان ارتباط فرهنگی و تجاری برقرار کرد، کلاس های آموزشی برگزار کرد یا از این شبکه ها درآمد مناسب به دست آورد.
وی تاکید کرد: ابزارهای ارتباطاتی و اطلاعاتی، امکان ظهور و بروز استعدادها و دسترسی به بازارها و ساحت های مختلف را برای روستاییان فراهم ساخته و درنتیجه مطلوبیت زندگی در این مناطق و اعتمادبه نفس روستاییان در جامعه را بیشتر می کند.
حسینی با ابراز خوش بینی، پیشبینی کرد: در آینده ای نه چندان دور، نهضت بازگشت به روستاها شکل خواهد گرفت.
معاون زیر کار تصریح کرد: مردم از شلوغی و پیچیدگی زندگی شهری خسته شده و به دنبال آرامش خواهند بود.
وی آموزش را کلید موفقیت دانست و تاکید کرد: آموزش هیچ پایانی ندارد؛ از کودکی تا لحظات آخر زندگی، بدون توجه به سن یا سطح سواد، باید ادامه یابد.
معاون وزیر کار افزود: آموزش های کاربردی که به زنجیره های ارزش در کسب وکارهای روستایی منجر می شود، مزیت های منطقه ای را فعال می کند.
حسینی زنان روستایی را عاملان اصلی توسعه روستایی خواند و از آنان خواست مشارکت مردان و جوانان را در کارهای اقتصادی روستایی توسعه دهند.
وی پیشنهاد داد: با کارهای کوچک، مدلهای بزرگ بسازید. اتصال بنگاه های کوچک به بزرگ، تسهیل قوانین کار روستایی (مانند انعطاف در ساعات کاری) و انتقال تولید به روستاها، ضرورت دارد.
حسینی از سیاست گذاران خواست بر زنجیره های ارزش تمرکز کنند و قوانین را برای کارآفرینی روستایی تسهیل کنند.
معاون توسعه کارآفرینی و اشتغال وزارت کار تاکید کرد: احیای روستاها نه تنها اقتصادی، بلکه از حیث اجتماعی، فرهنگی و زیست محیطی از درجه اهمیت بالایی برخوردار می باشد.
خلاصه اینکه وی به بررسی تحولات جمعیتی ایران در ۷۰ تا ۸۰ سال قبل پرداخت و عنوان کرد: تمرکز اقتصاد ملی بر شهرها، عامل اصلی مهاجرت گسترده از روستاها به شهرها بوده است. معاون وزیر کار اضافه کرد: این سهم در سال ۱۳۵۶ به ۸.۷ درصد کم شد و در سال ۱۴۰۳، با احتساب صنایع تبدیلی به کمی بیش از ۷ درصد رسیده است؛ در صورتی که سهم صنایع تبدیلی کشاورزی به تنهایی ۳.۸ درصد است. وی اشاره کرد: ابزارهای ارتباطاتی و اطلاعاتی، امکان ظهور و بروز استعدادها و دسترسی به بازارها و ساحت های مختلف را برای روستاییان فراهم ساخته و درنتیجه مطلوبیت زندگی در این مناطق و اعتمادبه نفس روستاییان در جامعه را بیشتر می کند.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب