در گفت و گو با ارتباط با مشتری عنوان شد
مدرك گرایی چماقی بر سر پیشرفت جامعه!
یک کارشناس حوزه کار یکی ازعلل عدم جذب فارغ التحصیلان به بازار کار را مدرک گرایی دانست و اظهار داشت: دلیل این که برخی رشته ها از جانب فارغ التحصیلان مورد توجه قرار نمی گیرد و تمایل کمتری به انجام آنها دیده می شود این است که یا نگاه مثبتی نسبت به آنها وجود ندارد یا حقوق و دستمزد پایینی دارند و شأن و کرامت آن کار در جامعه رعایت نشده است.
عبداله مختاری گفت و گو با ایسنا اظهار نمود: تا زمانی که به کار بها ندهیم و کار را را محترم نشماریم و به رشته های مورد نیاز بازار کار توجه نشان ندهیم، وضعیت فارغ التحصیلان همین گونه است و با فقر مهارتی در جامعه روبرو خواهیم بود.
وی ادامه داد: جامعه ای که به شغل پاکبانی یا باغبانی به چشم حقارت نگاه کند، جامعه پیشرفته ای نخواهد بود بنابراین ما باید به شغل های تخصصی در دانشگاهها یا سطح اجتماع بها بدهیم.
این کارشناس حوزه کار یکی از علل عدم جذب فارغ التحصیلان به بازار کار را مدرک گرایی دانست و اظهار داشت: متاسفانه امروز مدرک گرایی به چماقی بر سر پیشرفت جامعه تبدیل گشته است، فارغ التحصیلان به علت داشتن مدرک لیسانس یا بالاتر حاضر به انجام کارهای نظیر باغبانی یا پاکبانی نیستند در حالیکه باید دانش آموختگان رشته فضای سبز در شهرداری ها استخدام شوند.
به قول مختاری هم اکنون بالغ بر بیست هزار نفر از شهروندان بیگانه در فضای سبز شهرداری تهران مشغول کارند در حالیکه تحصیل کردگان و دانش آموختگان این رشته ها باید مشغول کار باشند.
ایشان در ادامه نگاه خانواده ها به بحث مهارت افزایی را اثرگذار دانست و خاطرنشان کرد: پدرها و مادرها فرزندان خویش را در سنین پایین دکتر مهندس خطاب می کنند به این امید که وقتی بزرگ شدند در این رشته ها وارد بازار کار شوند، آنها فرزند خویش را با این هدف به دانشگاه می فرستند که در آینده لیسانس بگیرد و در جامعه مشغول کار شود ولی وقتی از دانشگاه فارغ التحصیل می شود نمی تواند با مدرک لیسانس برای خود کاری پیدا کند و به ناچار در یک تاکسی اینترنتی مشغول کار می شود.
مختاری در پاسخ به این پرسش که چرا با وجود آنکه بازار مشاغل تخصصی و فنی در کشور داغ است اما فارغ التحصیلان به سمت این مشاغل نمی روند؟ اظهار نمود: بعضی از مهارت ها و شغل ها به این علت از جانب فارغ التحصیلان مورد پذیرش قرار نمی گیرد که یا نگاه مثبتی نسبت به آنها وجود ندارد یا از حقوق و دستمزد پایین برخوردار می باشند و شأن و کرامت آن کار در جامعه رعایت نشده است.
این کارشناس بازار کار اضافه کرد: وقتی به شغلی مثل باغبانی پایین ترین حقوق و دستمزد را بدهیم و توان مالی برای اداره و تأمین خانواده اش را نداشته باشد طبیعی است که با تمایل کمتری به انجام این کار روبه رو خواهیم بود؛ در صورتیکه باید به این شغل ها برابر یک پزشک حقوق بدهیم و آنها را شغل های پایین تلقین نکنیم.
به گفته وی اگر یک روز تمام مکانیکی ها، تعویض روغنی ها و پنچرگیری های یک شهر را ببندیم یا یک هفته خدمات شهری شهرداری ها را متوقف نماییم، نمی توانیم در آن شهر زندگی نماییم.
مختاری اضافه کرد: در قانون کار ذکر شده آن دسته از مشاغلی که شأن اجتماعی آنها پایین تر است تا ۵۰ درصد حقوقشان باید بالاتر از حقوق مصوب شورایعالی کار باشد ولی می بینیم نه اضافه کاری دارند نه از پاداش یا سختی کار بهره مند هستند.
وی تصریح کرد: نظام آموزش ما در کنار اهمیت دادن به مشاغل باید نیاز بازار را هم شناسایی و بر مبنای آن آموزش های مورد نیاز در بعضی رشته ها را تعریف کند. وقتی شغلهای مورد نیاز جامعه را شناسایی کردیم بر مبنای آن می توانیم دانشجویان را ساماندهی نماییم. متاسفانه فرد که دیپلم می گیرد و می خواهد وارد دانشگاه شود به او می گوییم انتخاب رشته کند در حالیکه باید از زمانی که دانش آموزان با سواد خواندن و نوشتن آشنا می شوند و از کلاس پنجم و ششم کم کم آنها را به رشته های فنی مثل برق، مکانیکی، جوشکاری یا کشاورزی و باغبانی آشنا نماییم تا مهارت انجام این شغل ها را فراگیرند.
به گفته این کارشناس، در کشورهای توسعه یافته آهنگر یا جوشکار و تکنسین ها بالاترین حقوق را دریافت می کنند و بحث کارایی و مهارت بیشتر از مدرک تحصیلی مورد توجه است ولی جوانان ما به مدرکی که می گیرند و کاری با آن پیدا نمی کنند امید بسته اند.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب